We zetten met een groep gemotiveerde studenten voet in het gebouw, daar waar het vanavond zou gebeuren. Terwijl de tijd doortikte in de leegte van de zaal keken een hoop nerveuze gezichten, luchtballen, handdoeken, posters en spandoeken elkaar aan. Deze moesten namelijk nog opgelucht, opgeblazen, opgehangen en opgezet worden. De spanning was nadrukkelijk te zien bij het kleine groepje dat grootste doelen heeft. Welke sinds 2008 voet heeft gezet als stichting voor maatschappelijk betrokken studenten. Maar sinds één jaar pas echt op de gas drukt.
Met een kloppend hart in de keel, wachtend in de ruimtes van het klassiek ingerichte zaal, stonden de bestuursleden van Kompasstudenten en het Knowmadic team voor een grootste dag. Één van de doordrukkende activiteiten zou namelijk over een paar uur plaats vinden op een geschemerde vrijdagavond. Terwijl de laatste spullen zoals hesjes, spandoeken (die geleverd waren door het Johan Cruijff Foundation) werden klaargezet kon de rode loper worden opgerold voor de eerste moedige teams die al binnen kwamen stromen.
Na het grootste opkomst van welgeteld 20 teams kon alleen nog maar één ding deze hectische en positief geladen groep van welgeteld 150 personen stil krijgen: de heilige fluit. Na het startsignaal van twee vrijwillige scheidsrechters, die graag een bijdrage wilden leveren aan de maatschappij, kon het toernooi in het kader van ‘saamhorigheid’ van start gaan.
Vooral nu hadden we dit gevoel van maatschappelijk betrokkenheid nodig gezien de situatie omtrent de Euro-crisis, het slecht vertoonde voetbal van het Nederlands elftal op het EK en enkele provocerende elementen vanuit de maatschappij met steeds nieuw opkomende woorden die een categoriserende tint bevatten in het van Dale woordenboek. Denk bijvoorbeeld aan begrippen zoals witte- en zwarte scholen, allochtonen, niet-westerlingen. Het gekletter van schoenzolen, de bal die over het veld rolt in teambelang ongeacht kleur of afkomst en het zien van de spelers die strijd trokken namens hun eigen wijk, waarmee ze zich gebonden voelden, was goud waard. Het verdiende opbrengst zou tevens worden gedoneerd aan het Johan Cruijff Foundation dat zich onder andere inzet tegen de voorgenoemde punten.
Zo kroonde de team ‘Bullewijk’ zich na 5 uur zweten, aanwenden en een hoge mate van gezamenlijke geestdrift tot kampioen na een adembenemende finale tegen ‘Osdorp’. De troostprijs ging vooraf nog naar ‘Rembrandt’. Kort erna volgden de verdiende prijsuitreikingen en kregen deze teams te horen dat zij waren geplaatst in het landelijk opgezette toernooi waarbij ze vol trots de stad Amsterdam zullen vertegenwoordigen. Ook kreeg de beste speler, beste keeper en de speler die het meest in het kader van fair play speelde een verdiende medaille.
Die situatie, die positief geladen was, luisterde naar enkele woorden als plezier, saamhorigheid en sporten. Makkelijk te schrijven maar moeilijk te omschrijven. Een stuk vel en inkt is nodig om het op papier te zetten maar om deze begrippen te bereiken is er zoveel animo, moed en een hands- on mentaliteit nodig. Deze begrippen omvatten zoveel diepgang vol betekenis en minstens zoveel emoties die het omarmt. En daarom heeft Kompas studenten en het Knowmadic team zich op deze terrein begeven waar kleur, ras en soort niets uitmaakt om haar duurzame doelen te bereiken.
Terwijl we de laatste minuut zijn ingegaan van het huidige seizoen scoorden de bestuursleden van Kompas studenten en het Knowmadic team, met het realiseren van dit filantropisch getinte zaalvoetbal- toernooi, een fluwelen ‘golden-goal’.
Deze opbrengst heeft namelijk een bedrag van € 278,85 bij elkaar gebracht om de Johan Cruijff Foundation te steunen.
Wordt vervolgd met ingang van het komend seizoen. Dan gaan we voor de titel.
